Boyu daha masaya bile yetişmeyen küçüğünüz,ayaklarını devamlı yere vuruyor..Tüm gününü tv,koltuk tepelerinde,hırçınlık içinde geçiriyor ve siz sabrınıza,sinirlerinize hakim olmaya çalışıyorsunuz..Ela 21 aylık oldu ve anlattıklarım,yaptıklarından sadece bazıları..
.İnatla mutfak dolaplarına vurmalar,ısırma çabaları,tv ünitesini kendine mesken etmesi de en büyük sorunlarımızdan bu aralar.Eve gelen küçük kardeşimiz bu durumun üstüne tuz biber ekti sanırım..Çünkü ela tüm gününü benimle yanak yanağa geçiriyordu.Şimdide ilgi hala fazlasıyla Elanın üzerinde ama pek memnun değil bu durumdan..
Bizde 15.ayda başladı bu sendrom.Herşeyini geç yapan ela,bir buna erkenden başladı..Sanırım bütün çocuklarda klasik bir durum yürümeye başladıktan sonra,herşeyi ben yapıcam çabası..
Sorunları nasıl aşıyoruz ?
-Yemek yemek için kessinlikle zorlamıyorum..Acıktığı zaman mecbur yiyor..He illaki yemesi gerekiyorsa sevdiği şeyleri yaparak yiyoruz.,(sayı saymak,çizgi film izlemek gibi)
-İstediği şey olmayınca girdiği tepinme krizlerini umursamıyorum..Yanına giderek sakinleştirmeye çalışmıyorum..İstediğini ağlayarak yatıramıycağını anladığında kendi yanıma gelip sarılıyor..
-Seçenek sunuyorum..Pliavmı istersin makarnamı ? şimdi dışarı çıkamıycaz ama içerde top oynayabiliriz gibi..
-Hayır dediğim şeyin arkasında duruyorum..Hayır'ın hayır yapamazsın veya izin vermiyorum olduğunu bilmesi gerekli..
Bu süreçte çocuklarınız ,normal zamandan daha fazla muzurlaşabilir.Çekmeceleri karıştırmak,evin diğer odalarını kurcalamak,inatlaşma,hırçınlaşma,şiddete eğilim vs..
Bizim için bu dönem kolay geçmiyor.Özellikle kardeşimiz olduğu için de.!
Umarım biz ve diğer Anneler bu durumu bir an önce atlatırız..
